Γιώργος Ρηγόπουλος

από :http://peaea-dse-marousi.weebly.com/kammena-xoria.html

Οι Γερμανοί εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο προκειμένου να κάμψουν το ηθικό του ελληνικού πληθυσμού (κάτι που βέβαια δεν κατάφεραν): την θεωρία των αντιποίνων, με βάση την οποία για κάθε απώλεια δικών τους σε μια μάχη ή σε ενέδρα των ανταρτών πυρπολούσαν τα πλησιέστερα χωριά. 1170 ήταν τα χωριά που έκαψαν σε όλη την επικράτεια, όπως φαίνονται στον παραπάνω χάρτη, με τις κόκκινες κουκκίδες.

Οι ψυχροί αριθμοί είναι ανίκανοι να δείξουν τη φρίκη, βοηθούσης όμως της φαντασίας, και με την ανθρώπινη ευαισθησία, οι αριθμοί συντελούν στο να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε ίσως το μέγεθος του ολέθρου:

Δήμος Αγίου Δημητρίου νομού Ιωαννίνων, Μουσιωτίτσα. 25 Ιουλίου 1943, 153 νεκροί (άντρες και γυναικόπαιδα, με ανείπωτα βασανιστήρια).

Δήμος Αγριάς νομού Μαγνησίας, Δράκεια. 18 Δεκεμβρίου 1943, 118 νεκροί ( όλοι οι άντρες του χωριού, εκτελεσμένοι με πυροβολισμό εξ επαφής πίσω στο κεφάλι).

Δήμος Νέας Αγχιάλου, νομού Μαγνησίας. Τον Απρίλιο του 1943, οι Ιταλοί με διαταγή του διοικητή (κομαντάντ) Βόλου, πυρπολούν ολοσχερώς το χωριό, καταστρέφοντας ακόμη και το εξατάξιο δημοτικό σχολείο που ήταν δωρεά του Συγγρού από το 1910. Από τα 700 σπίτια του χωριού, τα 650 έγιναν στάχτη.

Δήμος Αετού, νομού Μεσσηνίας. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1943, δυο γερμανικές διμοιρίες πυρπολούν τον Αετό και εκτελούν 700 άοπλους αγρότες.

Δήμος Αιγίου, νομού Αχαΐας, Φτέρη. Το Δεκέμβριο του 1943, οι Γερμανοί καίνε ολοσχερώς το χωριό, και εξοντώνουν τον ανδρικό πληθυσμό.

Δήμος Αμφίπολης νομού Σερρών, Νέα Κερδύλλια. Στις 17 Οκτωβρίου 1941, οι Γερμανοί επιλέγουν δυο τόπους θυσίας, και μακελεύουν άντρες και κάπως μεγαλωμένα παιδιά. Στη συνέχεια, αφήνουν τους γέρους να θάψουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, καπνίζοντας ένα τσιγάρο… Απολογισμός: 250 νεκροί.

Δήμος Άμφισσας νομού Φωκίδας, Προσήλιο και Αγία Ευθυμία. Στις 26 Οκτωβρίου 1942, το χωριό Προσήλιο (Σεγδίτσα) υφίσταται ξεριζωμό και ολοκαύτωμα. Το χωριό Αγία Ευθυμία έγινε λαμπάδα τη Μεγάλη Παρασκευή του 1943, με συνολικό αριθμό νεκρών κατά τη διάρκεια της Κατοχής 120.

Δήμος Ανατολικού Σελίνου νομού Χανίων, Σούγια. Μονή, Λιβαδάς και Κουστογέρακο, τρία χωριά αληθινές αετοφωλιές σε μια κακοτράχαλη πλαγιά της Μαδάρας, λόγω της σκληρής αντίστασης που προβάλλουν, σφαγιάζονται και κατακαίγονται.

Δήμος Ανωγείων νομού Ρεθύμνου, Ανώγεια. Επί 24 ημέρες, από τις 13 Αυγούστου μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου 1944, οι Γερμανοί λεηλατούσαν, έσφαζαν, έκαιγαν. Σημειωτέον ότι τα Ανώγεια υπέστησαν δυο ολοκαυτώματα από τους Τούρκους, το 1822 και το 1867.

Δήμος Βερμίου νομού Κοζάνης, Μεσόβουνο και Πύργοι. Στις 27 Απριλίου 1944, Γερμανικά Ες-Ες με Ιταλούς και επίορκους Έλληνες δωσίλογους, εισβάλλουν στο Μεσόβουνο (στο οποίο είχαν εισβάλλει ξανά στις 23 Οκτωβρίου 1943, μακελεύοντας 157 άντρες) και βιάζουν, σφάζουν, καίνε 520 ανθρώπους, απαγορεύοντας ακόμη και την ταφή των πτωμάτων.

Δήμος Βιάννου νομού Ηρακλείου, Άγιος Βασίλειος, Αμιρά, Άνω Βιάννος, Βάχος, Έμπαρος, Καλάμι, Κάτω Βιάννος,Κάτω Σύμη, Κεφαλοβρύσι, Πεύκος, Συκολόγος, Χονδρός. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1943 οι Γερμανοί λεηλατούν όλα αυτά τα χωριά και εκτελούν 461 Έλληνες πατριώτες. Σημειώνονται ασύλληπτες θηριωδίες, όπως ξεκοιλιασμοί εγκύων γυναικών.

Δήμος Βουκολίων νομού Χανίων, Κακόπετρος. Οι Γερμανοί όλη τη διάρκεια της Κατοχής με αποκορύφωμα τις 28 Αυγούστου 1944, βασανίζουν, δολοφονούν, καταστρέφουν.

Δήμος Γαλαξιδίου νομού Φωκίδας, Βουνιχώρα. Στις 10 Απριλίου 1943, υφίσταται γενικό ολοκαύτωμα, με μαρτύρια και εκτέλεση κατοίκων.

Δήμος Γραβιάς νομού Φωκίδος, Καλοσκοπή. Το Πάσχα και τον Αύγουστο του 1944, ολοκαύτωμα και εκτελέσεις.

Δήμος Διστόμου νομού Βοιωτίας, Δίστομο. Στις 10 Ιουνίου 1944 πρωί-πρωί, οι Γερμανοί μεταμφιεσμένοι σε μαυραγορίτες, εισβάλλουν πυροβολώντας αδιάκριτα ζώα, παιδιά και ενήλικες. Συλλαμβάνουν 12 παλικάρια που θερίζανε τα χωράφια τους. Ρωτάνε τον παπά του χωριού και τον πρόεδρο αν υπάρχουν αντάρτες κρυμμένοι στο χωριό, και παίρνουν αρνητική απάντηση. Ζητούν τρόφιμα και οι Διστομίτες τους φέρνουν ό,τι καλύτερο έχουν, με ελπίδα να απελευθερωθούν τα παλικάρια. Σε λίγο οι Γερμανοί ξεκινούν για το Στείρι. Πέφτουν σε ενέδρα που είχαν στήσει οι αντάρτες, γίνεται μάχη, και σκοτώνονται αρκετοί Γερμανοί. Επιστρέφουν στο Δίστομο, όπου ξεκινούν μια άνευ προηγουμένου σφαγή. Εξαφανίζουν κάθε ίχνος ζωής, αφού αποκεφαλίσουν τον παπά, λογχίσουν μωρά στις κούνιες τους, βιάσουν γυναίκες και κόψουν τους μαστούς τους. 218 άμαχοι νεκροί μέσα σε δυο ώρες.

Δήμος Δοξάτου νομού Δράμας, Δοξάτο. Αφού υπέστη καθολική σφαγή από τους Βούλγαρους στις 30 Ιουνίου 1913, υφίσταται και από τους Γερμανούς ολοκαύτωμα. Η πόλη της Δράμας στις 29 Σεπτεμβρίου 1941 υφίσταται μαζική σφαγή. Επίσης και το χωριό Χωριστή (πρώην Τσατάλτζα).

Δήμος Ελείου Προνών νομού Κεφαλληνίας, Αγρίνια. Στις 10 Ιουνίου 1944 οι Γερμανοί εκτελούν και κατακαίουν.

Δήμος Ζαρού νομού Ηρακλείου, Βορίζια. Αύγουστος του 1943 μαζικό ολοκαύτωμα και ισοπέδωση.

Δήμος Θεραπνών νομού Λακωνίας, Άγιοι Ανάργυροι, Ζούπαινα. 5 Ιουνίου 1044, σφαγή και ολοκαύτωμα.

Δήμος Ιεράπετρας νομού Λασιθίου, Ρίζα, Γδόχια, Μουρνιές, Μύθοι, Μύρτος. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1943, οι Γερμανοί κηρύσσουν όλη την περιοχή «νεκρή ζώνη» με γενικό αφανισμό. Αναφέρεται κι εκεί ξεκοίλιασμα εγκύου γυναικός.

Δήμος Καλαβρύτων νομού Αχαΐας, Καλάβρυτα, Ρογοί, Κερπινή, Άνω και κάτω Ζαχλωρού, Σκεπαστό, Πριόλιθος, Ι. Μ. Αγίας Λαύρας, Ι. Μ. Μεγάλου Σπηλαίου. 13 Δεκεμβρίου 1943, μνημειώδης θηριωδία με γενική σφαγή και ολοκαύτωμα.

Δήμος Καντάνου νομού Χανίων, Κάντανος, Φλώρια. 3 Ιουνίου 1941 η Κάντανος ισοπεδώνεται «για να μην οικοδομηθεί ξανά ποτέ»!

Δήμος Κάρλας νομού Μαγνησίας, Ριζόμυλος, Κερασιά. Κανονιοβολήθηκαν και εξολοθρεύτηκαν.

Δήμος Κεντρικού Ζαγορίου νομού Ιωαννίνων, Ασπράγγελοι, Ελάτη, Μανασής, Καλουτάς, Μεσοβούνι. Ολοσχερές ολοκαύτωμα.

Δήμος Κλεισούρας νομού Καστοριάς: στις 5 Απριλίου 1944 ανθρωποσφαγή 280 μαρτύρων και πυρπόληση.

Κοινότητα Κομμένου νομού Άρτας. 16 Αυγούστου 1943, γενική σφαγή πληθυσμού με βασανισμούς και ολοκαύτωμα, νεκροί 317 γέροι, νέοι, βρέφη. Ξεκληρισμοί ολόκληρων οικογενειών.

Δήμος Κουρητών νομού Ρεθύμνου, Λοχριά. Από τον δεκαπενταύγουστο του 1943 αρχίζουν σφαγές, με αποτέλεσμα βιβλική καταστροφή.

Δήμος Κρουσώνα νομού Ηρακλείου, Σάρχος. Αφανισμός.

Δήμος Λάμπης νομού Ρεθύμνου, Σακτούρια και Κρύα Βρύση. Ομοίως.

Δήμος Λεβιδίου νομού Αρκαδίας, Βλαχέρνα. 19 Ιουλίου 1944, ολοκαύτωμα.

Κοινότητα Λεχόβου νομού Φλώρινας, Λέχοβο πυρπολημένο και λεηλατημένο ολοσχερώς.

Δήμος Λιδωρικίου νομού Φωκίδας, Λιδωρίκι στις 29 Αυγούστου 1944 ολοκαύτωμα.

Δήμος Μουσούρων νομού Χανίων, Σκινές. Το καλοκαίρι του 1941, δαντική κόλαση.

Δήμος Μηθύμνης νομού Χανίων, Μαλάθυρος. Στις 28 Αυγούστου 1944, μαζική εκτέλεση 60 πατριωτών.

Δήμος Νίκαιας νομού Αττικής. Στις 17 Αυγούστου 1944 το Μπλόκο της Κοκκινιάς, όπου οι Γερμανοί με Έλληνες δωσίλογους «γερμανοτσολιάδες» κάνουν βασανισμούς και μαζικές εκτελέσεις.

Δήμος Παραμυθιάς νομού Θεσπρωτίας: στις 27 Σεπτεμβρίου 1943 οι Γερμανοί με τη βοήθεια των Τσάμηδων εκτελούν 49 προκρίτους.

Δήμος Παρνασσού νομού Φωκίδας, Επτάλοφος (ή πάνω Αγόριανη), και Λιλαία. 8 Οκτωβρίου 1943, ολοκαύτωμα.

Δήμος Περάματος νομού Ιωαννίνων, Λιγκιάδες. Στις 3 Οκτώβρη 1943, ανελέητη εξόντωση του γενικού πληθυσμού.

Δήμος Περάσματος νομού Φλώρινας, Δροσοπηγή (πρώην Μπελκαμένη). Στις 4 Απριλίου 1944, ολοκαύτωμα.

Δήμος Ποταμιάς νομού Λάρισας, Δομένικο. Στις 16 Φεβρουαρίου 1943, οι Ιταλοί προσπαθώντας να εκδικηθούν την ήττα τους από τον ελληνικό στρατό στα βουνά της Αλβανίας, εκτελούν μαζικά αόπλους και κάνουν ολοκαύτωμα.

Δήμος Σερβίων νομού Κοζάνης, Σέρβια. Οκτώβρης του 1944, ολοκληρωτικό ολοκαύτωμα.

Δήμος Συβρίτου νομού Ρεθύμνου, Άνω Μέρος, Γερακάρι, Βρύσες Αμαρίου. 22 Αυγούστου 1944, ολοκαύτωμα. Και τα εξής χωριά του Κέντρους: Βρύσες, Καρδάκι, Σμιλές, Γουργούθι.

Δήμος Τριταίας νομού Αχαΐας, Ερυμάνθεια: 27 Ιουλίου 1943, καθολικό ολοκαύτωμα.

Κοινότητα Τσαριτσάνης νομού Λάρισας: 20 Αυγούστου 1944, ομοίως.

Δήμος Τυλίσου νομού Ηρακλείου, Δαμάστα: 21 Αυγούστου 1944, μαζική εκτέλεση 30 επίλεκτων παλικαριών.

Δήμος Τυμπακίου νομού Ηρακλείου, Τυμπάκι, Καμάρες, Μαγαρικάρι: ολοσχερής καταστροφή την περίοδο 1941-1944.

Κοινότητα Τυμφρηστού νομού Φθιώτιδας: 30 Οκτωβρίου με 11 Νοεμβρίου 1943, τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής εξαπολύουν εκκαθαριστική επιχείρηση στην περιοχή, με οικτρούς βασανισμούς, εκτελέσεις, πυρπόληση.

Δήμος Υπάτης νομού Φθιώτιδας: στις 17 Ιουνίου 1944, οι Γερμανοί μετατρέπουν την όμορφη Υπάτη σε ερείπια που καπνίζουν, αφού εκτελέσουν αλύπητα τον πληθυσμό.

Δήμος Χορτιάτη νομού Θεσσαλονίκης: στις 2 Σεπτεμβρίου 1044, Γερμανοί και ταγματασφαλίτες εισβάλλουν στον μαρτυρικό Χορτιάτη και βιάζουν, βασανίζουν, δολοφονούν 149 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και αβάπτιστα βρέφη. Στη συνέχεια βάζουν φωτιά.

Στα 7 χρόνια των μνημονίων το μόνο που έχει ανθίσει είναι το λεξιλόγιο της ελληνικής γλώσσας. Με όμορφες λέξεις ντύνουν τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, την ανεργία και την ανέχεια. Μέχρι σήμερα ξέραμε τις λέξεις κατώτερος και κατώτατος, όμως πρόσφατα μπήκε στη ζωή μας και ο υποκατώτατος, δηλαδή ο μισθός που είναι μικρότερος από τον κατώτατο. Ο υποκατώτατος θα ισχύει για όλες τις ηλικίες, όχι μόνο για τους νέους, και θα συνοδεύει την «απόκτηση εργασιακής εμπειρίας». Οι νέες “μεταρρυθμίσεις” (όπου ο υπακατώτατος μισθός είναι μόνο ένα μικρό μέρος) οδηγούν την κοινωνία όλο και πιο κάτω, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι δεν πάει πιο χαμηλά. Όμως πάντα υπάρχει πιο κάτω. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και οι συνταξιούχοι το ζουν στο πετσί τους. Ο «υποκατώτατος» είναι εδώ, δεν χρειάζεται να επισημοποιηθεί.
Υποκατώτατοι των λαϊκών ελπίδων αποδείχτηκαν οι κυβερνώντες.Μπροστά στη 2η αξιολόγηση, η κυβέρνηση τα δίνει όλα στο κεφάλαιο και τους δανειστές. Πιστοί στις επιλογές της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΣΕΒ δεν έχουν κανένα δισταγμό να υλοποιήσουν ταχύτατα τις «υποχρεώσεις» του 3ου μνημονίου. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η «διαπραγμάτευση» είναι μια απάτη, η “δίκαιη ανάπτυξη” περνάει πάνω από τη σφαγή και των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων και ότι η έξοδος από το 3ο μνημόνιο είναι απλώς η ….είσοδος στο 4ο.

Σε περιπλανώμενη και υποκατώτατη ζωή έχουν καταδικάσει τη νέα γενιά και τους εργαζόμενους. Oμαδικές απολύσεις, συμβάσεις ημέρας, ώρας, λευκές (short time work) ακόμα και με αντίτιμο ένα «κουπόνι κοινωνικής στήριξης». «Υποκατώτατος μισθός» των 200 και 300 ευρώ σε ακόμα περισσότερους από τους 500.000 απασχολούμενους που σήμερα έχουν εισόδημα κάτω και από

τον κατώτερο μισθό. Υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων στις κλαδικές, που είναι κατά τεκμήριο χειρότερες, καθώς εξαρτώνται από την ύπαρξη δυνατού σωματείου στην κάθε επιχείρηση. Χορήγηση του επιδόματος ανεργίας στους …εργοδότες για να προσλαμβάνουν τζάμπα εργατικό δυναμικό.

Υποκατώτατος των αναγκών ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συνεχίζουν το σχέδιο υπονόμευσης της αναγκαίας πανεργατικής απάντησης, είναι έτοιμες να επαναλάβουν το περσινό φιάσκο του ασφαλιστικού, να διαλύσουν και να εξαρθρώσουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν θέλουν διεκδικήσεις που βγαίνουν έξω από τους σιδερένιους νόμους της εκμετάλλευσης, των μνημονίων και του Ευρωσφαγείου. Γι’ αυτό η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι σε ανοιχτή συμφωνία με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, φτιάχνουν μέτωπα «εθνικής διαπραγμάτευσης» αντί για ταξικούς αγώνες ανατροπής.

Και δυστυχώς, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του λαού συνηθίζει να επιβιώνει με υποκατώτατες προσδοκίες και απαιτήσεις. Τα νέα μέτρα θίγουν όλη την κοινωνία. Τους δημόσιους υπάλληλους και τους ελαστικά εργαζόμενους σ’ αυτό,τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους συνταξιούχους, τους μικροεπαγγελματίες. Θέλουν να εξαφανιστεί και ο τελευταίος θύλακας σταθερής και μόνιμης δουλειάς, πράγμα που θα διευκολύνει την καθολική χειροτέρευση της εργασίας παντού. Γι' αυτό και ανοίγουν ξανά όλη την αντιλαϊκή ατζέντα: μείωση συντάξεων και μισθών, μείωση του αφορολόγητου στις 5.000, επιτάχυνση του ξεπουλήματος της λαϊκής (πλειστηριασμοί, κόκκινα δάνεια) και δημόσιας περιουσίας.

Για να περάσουν την αντιλαϊκή πολιτική ετοιμάζουν και το νέο (αντί)συνδικαλιστικό νόμο με μεγάλα εμπόδια στην απεργία και τη συλλογική διεκδίκηση και περιορισμό της συνδικαλιστικής προστασίας, που εμφανίζουν ως χτύπημα των προνομίων. Φυσικά δεν στοχεύουν τη συνδικαλιστική εργοδοτική και κυβερνητική γραφειοκρατία, που αποτελεί πυλώνα στήριξης της πολιτικής τους. Στοχεύουν, πρώτα και κύρια, συνδικαλιστές που υπερασπίζονται με συνέπεια και σταθερότητα τα εργασιακάδικαιώματα, και εκπροσωπούν ριζοσπαστικές, αγωνιστικές τάσεις στο κίνημα.

...΄Η ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΑΓΏΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ?

Τώρα χρειάζεται ενιαία πανεργατική κλιμάκωση με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, σε κοινό αγώνα με τη νεολαία και τα πληττόμενα μικρομεσαία στρώματα. Για να σταματήσει η αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Για την κατάργηση των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, την αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, δίκαιο φορολογικό σύστημα, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, τη σύγκρουση και έξοδο από την φυλακή της ΕΕ, της ευρωζώνης και των δημοσιονομικών Ευρωσυμφώνων, την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,και όλου του πολιτικού μνημονιακού μπλοκ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Δεν αρκεί μια ακόμα 24ωρη απεργία προκαθορισμένης και προβλέψιμης διαμαρτυρίας, υπό την αιγίδα των υποταγμένων ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ. Τώρα απαιτείται η ταξική ενότητα για την ανατροπή του αντεργατικού τερατουργήματος με την ευθύνη των γενικών συνελεύσεων, των πρωτοβάθμιων σωματείων, και συσπείρωση σε ένα ταξικό κέντρο αγώνα με άλλο σχέδιο, περιεχόμενο αιτημάτων και προοπτική, που μπορεί να οδηγήσει στη νίκη.

Τέρμα το παραμύθι! Η τραγική κατάληξη της περσινής μάχης για το Ασφαλιστικό, παρά τις λαϊκές διαθέσεις, δεν θα ξαναγίνει. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Η εργαζόμενη πλειοψηφία, η φτωχολογιά, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία θα δώσουν μάχη μέχρις εσχάτων. Το λόγο πρέπει τώρα να τον αναλάβουν αυτοί! Θα βγούμε στους δρόμους, θα απεργήσουμε, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σπάσουμε το «δεν μπορούμε», για να απομονώσουμε όσους μέσα από άσφαιρες κινητοποιήσεις κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να πείσουν τον κόσμο ότι δεν γίνεται τίποτα, ρίχνοντάς του και τις ευθύνες που δεν ξεσηκώνεται.

ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ

Συνέλευση Αγώνα την Δευτέρα 5/12 στις 6.30μμ στην ΕΔΟΘ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ & ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Γιώργος Ρηγόπουλος

"συλλογή κεραμικών πιάτων 1670 - 1970" ένα βιβλίο από την Έφη Κουνουγέρη - Μανωλεδάκη

Τα χωριά που κάψαν οι Γερμανοί με τους ντόπιους συνεργάτες τους

από :http://peaea-dse-marousi.weebly.com/kammena-xoria.html

“ΥΠΟΚΑΤΩΤΑΤΗ ΖΩΗ ?” ΥΠΟΚΑΤΩΤΑΤΗ ΖΩΗ;;;...

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ