Δεν ήταν ένας συνηθισμένος γάμος, παρά το γεγονός ότι ακολούθησε κατά γράμμα όλο το τελετουργικό. Ήταν πρωτόγνωρος και μοναδικός – και ήταν ακριβώς αυτή η μοναδικότητά του που συγκίνησε τους λίγους καλεσμένους. Διότι στο πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στα Άνω Λιόσια, το απόγευμα της Κυριακής αναμετρήθηκαν όλα τα συναισθήματα του κόσμου, για να κερδίσουν δυο από αυτά, επάξια και καταλυτικά, μια θέση στις καρδιές όλων: Αγάπη και Αλληλεγγύη…
Δυο νέα παιδιά από διαφορετικά ημισφαίρια, όπως είπε και ο ιερέας του ναού, ενώθηκαν για να καταργήσουν τα σύνορα και να διδάξουν στον κόσμο τι θα πει να αγκαλιάζεις τη διαφορετικότητα. Η νύφη Ελληνίδα, ο γαμπρός με καταγωγή από την Αίγυπτο και το Πακιστάν βρέθηκαν αντιμέτωποι με το πιο σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων που τους εγκατέλειψαν, ακριβώς γιατί ήταν διαφορετικοί.
Η Μαριλένα, από πλούσια οικογένεια, μεγαλωμένη με όλες τις ανέσεις, που αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι της και να ζει μέσα στη φτώχεια. Ο Ανδρέας που βαπτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος και πήρε ελληνικό όνομα για να μπορέσει να την παντρευτεί. Η Μαριλένα και ο Ανδρέας, μαζί με τα δυο μικρά παιδιά τους, ζούσαν τα τελευταία πέντε χρόνια κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Χωρίς χρήματα, νηστικοί για πολλές ημέρες, χωρίς πόρτα στο παρελθόν και χωρίς παράθυρο στο μέλλον…
Όταν τους γνώρισε η Γεωργία Γούλα, συντονίστρια της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Πολιτών Φυλής, τους πήρε υπό την προστασία της Αλληλεγγύης. Μαζί με άλλους κατοίκους των Άνω Λιοσίων, τους περιέθαλψαν και τους βοήθησαν. Τους πόνεσαν, τους αγάπησαν, τους στήριξαν.
Την Κυριακή, ήρθε η ώρα να τους παντρέψουν. Η οργάνωση «Αλληλεγγύη για όλους» (για τις ανάγκες της οποίας οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτουν ένα ποσό από τη βουλευτική τους αποζημίωση) ανέλαβε να καλύψει τα έξοδα και η Γεωργία μαζί με τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Πολιτών Φυλής ανέλαβαν να οργανώσουν το γάμο. Έφτιαξαν τις μπομπονιέρες. Στόλισαν το σπίτι του ζευγαριού. Βρήκαν νυφικό και κοστούμι για το γαμπρό. Ετοίμασαν και την τελευταία λεπτομέρεια, για να γίνουν όλα κατά πως πρέπει…
Ο Σύλλογος Κρητών δήμου Φυλής διέθεσε το χώρο για το γαμήλιο γλέντι και τις μαγείρισσες για τα φαγητά και το παραδοσιακό γαμοπίφο. Ο πρώην δήμαρχος Φυλής Δημήτρης Μπουραίμης το κρασί που σερβιρίστηκε στους καλεσμένους. Η Λίτσα Ζάγγα τη φωτογράφηση του γάμου και τα παρανυφάκια. Κουμπάροι ήταν η «Αλληλεγγύη για όλους», ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής Γιάννης Βασιλείου και η Γεωργία Γούλα.
Κάθε έθιμο τηρήθηκε κατά γράμμα. Η νύφη άργησε, ο γαμπρός είχε τρακ, ο ιερέας του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου ακολούθησε όλο το μυστήριο, οι καλεσμένοι πέταξαν το ρύζι από το καλαθάκι. Ακόμα και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου ψιθύριζε λόγια από το Ευαγγέλιο.
Και έπειτα, το τραπέζι στο σύλλογο Κρητών, το μέλι με τα καρύδια που πρόσφεραν τα μέλη του για να γλυκάνουν το νεόνυμφο ζευγάρι, οι χοροί που χόρεψαν τα παιδιά, το γλέντι που κράτησε μέχρι αργά. Με το γαμπρό και τη νύφη να γελούν και να πετούν στα σύννεφα, δυο νέα παιδιά που αψήφησαν νόμους και κανόνες για να είναι μαζί, ευτυχισμένοι στα λίγα, δικαιωμένοι στη ζωή.
Όχι, δεν ήταν ένας συνηθισμένος γάμος. Ήταν ένας γάμος που θα τον θυμόμαστε γιατί ανέστησε ξεχασμένα συναισθήματα και μας έδωσε μαθήματα καρδιάς. Ήταν η ανάγκη να πορευόμαστε όλοι μαζί με όσα έχουμε, με όσα πράττουμε και, κυρίως, με όσα δίνουμε. Ήταν το περίσσεμα της ψυχής ανθρώπων που δε λογίζουν χρήματα, κέρδος και συμφέροντα. Ανθρώπων σαν τη Γεωργία, τη Μαργαρίτα, τη Λίτσα, τη Σοφία, το Βασίλη, την Άννα, την Κατερίνα.
Αν μπορούσα να γράψω έναν επίλογο, ως δώρο ταπεινό σε αυτή τη γαμήλια γιορτή Αλληλεγγύης, θα είχε μόνο μια φράση μέσα: να τους έχει όλους ο Θεός καλά…